Minister Spraw Zagranicznych, Profesor nauk społecznych. W latach 2008-2012 dyrektor Krajowej Szkoły Administracji Publicznej. Z wykształcenia politolog, działacz demokratycznej opozycji w okresie PRL i jeden z założycieli niezależnego zrzeszenia studentów. Tytuł naukowy doktora nauk humanistycznych uzyskał na podstawie pracy pt. System bezpieczeństwa europejskiego po zakończeniu zimnej wojny w Instytucie Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, a w 2008 otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych. Krytyka i systematyzacja na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. W 2016 otrzymał tytuł profesora nauk społecznych, a studia podyplomowe ukończył na Uniwersytecie Oksfordzkim. W okresie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej był współpracownikiem Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR” i Studenckiego Komitetu Solidarności w Warszawie. Założył Akademickie biuro interwencyjne oraz był członkiem prezydium Krajowej Komisji Koordynacyjnej NZS. Był internowany od 13 grudnia 1981 roku. Przebywał w Strzebielniku i Białołęce. Był on jednym z organizatorów głodówki w obronie Marka Adamowicza. Współtworzył Ruch Wolność i Pokój. Uwięziono go w lutym 1986 roku, jednak został on zwolniony. Był wicedyrektorem, a następnie dyrektorem Departamentu Konsularnego i Wychodźstwa Ministerstwa Spraw Zagranicznych, a następnie doradcą MSZ w Departamencie Studiów i Planowania. W 1998 został wicedyrektorem Departamentu Negocjacji Akcesyjnych Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej, ale jeszcze w tym samym roku objął funkcję zastępcy szefa Służby Cywilnej, pełnił tę funkcję do 2006. Następnie do 2008 był dyrektorem Departamentu Strategii i Planowania Polityki Zagranicznej MSZ. We wrześniu 2017 roku Prezes Rady Ministrów Beata Szydło powołała go na urząd Ministra Spraw Zagranicznych.
